Πυξός αειθαλής, Πυξάρι, Τσιμισίρι, Βάγια, Ζελενιά
Περιγραφή:
Ο Πυξός ανήκει στην οικογένεια των Buxaceae, είναι αειθαλής θάμνος ή μικρό δένδρο που φτάνει σε ύψος τα 5 μέτρα, αργής ανάπτυξης, με γυαλιστερό και λείο, φλοιό σε γκρίζο χρώμα με τετράπλευρα σκληρά κλαδιά.
Έχει μικρά, γυαλιστερά σκούρο-πράσινα στην άνω επιφάνεια πιο ανοιχτόχρωμα στη κάτω, δερματώδη, ωοειδή, άμισχα και αντίθετα φύλλα, με χνούδι στη κεντρική νεύρωση.
Τα άνθη του είναι μικρά, πράσινο-κίτρινα, σε θυσάνους στις μασχάλες των φύλλων, κάθε θύσανος έχει ένα θηλυκό με 5 ή 6 πέταλα και τα υπόλοιπα με 4 πέταλα αρσενικά, ο καρπός καστανόχρωμη κάψα H ανθοφορία του διαρκεί 4 μήνες από τον Ιανουάριο έως και τον Απρίλιο, σπάνια ανθίζει από το Δεκέμβρη, είναι πρώτη πηγή γύρης για τις μέλισσες και δίνει κίτρινη γύρη και πορτοκαλί μέλι..
Αναπτύσσεται σε ηλιόλουστες και σε ημισκιερές τοποθεσίες, σε δάση κυρίως δρυός μαζί με σχίνους, ακόμη και σε φτωχά μετρίως υγρά, καλά στραγγιζόμενα εδάφη, πλούσια σε ασβέστιο και σε υψόμετρο μέχρι 1600 μέτρα. Είναι ανθεκτικό σε χαμηλές θερμοκρασίες ακόμη και κάτω των -23ºC.
Όλα τα μέρη του φυτού είναι δηλητηριώδη, ιδιαίτερα τα φύλλα και ο φλοιός.
Τα φύλλα του συλλέγονται την άνοιξη, μετά την ανθοφορία, και ξηραίνονται για μετέπειτα χρήση.